تفاوت بین بافندگی و بافندگی.

بافندگی و بافندگی دو روش مختلف برای ساخت منسوجات است که تفاوت معنی داری در ساختار ، فرآیند تولید ، خاصیت خاصیت ارتجاعی و تنفس و برنامه های کاربردی دارند.
تفاوت های خاص بین بافندگی و بافندگی به شرح زیر است:
ساختار کالاهای بافتنی عمدتاً از سوزن تشکیل شده اند که با ترکیب سوزن ها و موضوعات تشکیل می شوند. معمولاً شکاف هایی در ساختار کالاهای بافتنی وجود دارد که آنها را تنفس تر می کند. پارچه های شاتل از نخ های پیچ و تاب تشکیل شده اند ، و نخ های پیچ و تاب در طول جهت نساجی و نخ های پره ای که به صورت افقی در هم می آمیزند تا یک شبکه مانند ساختار ایجاد کنند. پارچه های شاتل معمولاً نرم تر و محکم تر هستند.
فرآیند تولید فرآیند تولید کالاهای بافتنی از یک دستگاه بافندگی برای ایجاد منسوجات از طریق درج چرخه ای و حرکت بخیه ها استفاده می کند. فرآیند تولید شاتل بافندگی از یک شاتل و یک ماشین بافندگی استفاده می کند ، جایی که نخ های پیچ و تاب و چرخان روی دستگاه بافندگی می بافتند و بافته می شوند و شاتل های شاتل به جلو و عقب می روند تا نساجی را تشکیل دهند.
خاصیت ارتجاعی و تنفس. خاصیت ارتجاعی پارچه های بافتنی معمولاً بهتر از پارچه های بافته شده است ، زیرا آنها به طور طبیعی می توانند منحنی های بدن را متناسب کنند. با توجه به ویژگی های ساختاری آنها ، پارچه های بافتنی دارای خاصیت ارتجاعی و کشش بیشتری هستند و آنها را برای تهیه لباس مناسب مناسب می کند. خاصیت ارتجاعی کالاهای بافته شده نسبتاً ضعیف است ، اما تنفس آنها نیز نسبتاً ضعیف است.
برنامه لباس بافتنی معمولاً برای تهیه لباس زیر ، ژاکت ، جوراب و غیره استفاده می شود و برای تهیه لباس هایی که گاه به گاه و مناسب تر هستند مناسب است. پارچه های شاتل برای تهیه کاپشن ، ورق تختخواب و غیره مناسب هستند و اغلب برای تهیه لباس هایی که رسمی تر و خارج از کشور هستند استفاده می شود.
به طور خلاصه ، پارچه های بافتنی و بافته شده تفاوت معنی داری در ساختار ، فرآیند تولید ، خاصیت ارتجاعی و تنفس و همچنین کاربردهایی دارند که بر کاربردهای آنها در پوشاک و منسوجات تأثیر می گذارد .